Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Bu Gönül Bende İken..
Bildim kendimi evham-ı sivaya düştüm
Hayli etrafa seğirdip aradım dildarı
Ayn u vuslatta iken gayri belaya düştüm
Gerçi dost oldu bana hemreh nezdik veli
Ah kim gaflet ve cehlimle cüdaya düştüm
Benliğimden ki gönül beste ve can hasta idi
Ben beni aşka verip bahr-ı safaya düştüm
Nefsi düşman bilip Allah'ı sıddıkım buldum
Fikr-i nefsi unutup zikr-i Hüdaya düştüm
Ta ki dıl halvet olup dost ile tenha kaldım
Hep dua gitti heman, medh ve senaya düştüm
Asl-ı her nağme çü Hakk'ın nefs-i rahmetidir
Hakkı bu nağmeden ol zevk-i nevaya düştüm
İbrahim Hakkı Hz.