Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
BEN KİMİM ?
BEN KİMİM
''Ben kimim? Bilir misin? Beden içinde kayıp,
“Geri dön” diyebilsem yılları yakalayıp.
Dumanlanmış zihnimle şimdi hatırlıyorum,
İşte nefs muhasebem ve işte ulvi yorum:
Şu an derin bir nefes ile çektiğim esrar;
Nedir bana verdiğin, nedir sendeki esrar?
Gönlüm bir viranedir yıllar yılı manada,
İlk suç sıcaklığını tatmadığım anada.
Birkaç saat görürdüm günde en çok annemi.
Okşamayan, sevmeyen böyle anne anne mi?
Emzirmemiş bir kere; “Bozulur” demiş “memem”
Hollanda ineğiymiş benim asıl süt annem
Ruhen bana çok uzak, bedenen belki yakın,
“Rujum bozulur” diye öpmemiş ; işe bakın.
Böylesine annenin yoğurduğu bir hamur,
Nur’a çevrilmez elbet, olacağı ne ? Çamur.
Rezaletle donanmış ummanımdaki kıyı,
Benden çok sever babam bir tek duble rakıyı.
Ayık gezdiği yoktur , ya uykulu , ya sarhoş
Tek bir günü geçmedi güler yüzlü ,tatlı hoş
Sebepsiz dayak yerdim, vuran baba elidir,
Kusuruna bakılmaz, her sarhoş bir delidir.
İçinde bir kez “Şükür” denmemiş bir evdeyim
Sordum hep geceleri; “Eşya mıyım , ben neyim?”
Her hatıra içimde ayrı ayrı yaradır,
Yedi rengi tanımam bildiğim tek karadır
Kreşte büyümüşüm , ana babadan uzak.
Kreş bedene zincir , körpe ruhuma tuzak.
Sorsam bilmezdi annem evinin kıblesini,
Duymazdı , işitmezdi ezanların sesini.
Sevgi , şefkat , merhamet, hiçbirini tatmadım,
Bir gün olsun annemin kollarına yatmadım.
Bu boşluk bir uçurum, korkunç, iğrenç, tarifsiz,
Sevilip okşanmadım , talihsizdim , talihsiz.
Evim gibi bir toplum, komşum , hısmım , akrabam,
İğrendirirdi beni alkol nefesli babam.
Kreşten sonra okul , mana yok , madde esas.
Teoriler yabancı, Türk’e ters, Batı’ya has.
Aristo var , Sokrat var , Eflatun var , Dekart var,
Üstünkörü geçilmiş Yunuslar, Mevlanalar.
Freud’u , Darwin’i ruhuma işlediler.
Adem değil de atan, “Şempanze”dir dediler.
Bana “Türksün” demedi , ne baba ne valide,
Barbarlar taht kurdu , bizim Bab-ı ali’de
Onların romanıyla İngiliz gibi duydum,
Düşündüm ve yaşadım, tam anlamıyla uydum,
Vitrinlere dizilen açık seçik dergiler,
Kaybolan gençliğimin sebebini sergiler.
Darwin bir daha söyle , hayvan mıyım ben neyim?
Kreşte büyümüştüm, şimdi diskotekteyim.
Erkekleşmiş kadınlar, kadınlaşmış erkekler,
Dolup taşıyor işte dumanlı diskotekler.
Babamı görüyorum şimdi benim halimde,
Rakıya ve esrara gebe istikbalimde,
Ondan daha beterim , hissediyorum bunu,
Kapat perdeyi bitsin , son asrın pis oyunu.
Kötü ana hakkını helal etme, kusayım.
Ayyaş baba sen bağır , nara at , ben susayım.
Ey toplum , zalim toplum , beni ne ettin böyle?
Benden ne bekliyorsun ? Bana ne verdin söyle?
EVET , EVET BEN RUHSUZ DÜZENİN ESERİYİM.
İNŞALLAH BU MATBAADAN ÇIKAN EN SON “SERİ”YİM.
Sarılmadan o beyaz üç-beş metrelik beze,
Beni bekleyen son yer ; meşhur DAR-ÜL ACEZE''
''alıntıdır,yazanını maalesef tanımıyorum:(''