Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
susuyorsun
Susuyorsun...
Aslında her susuşun biraz daha yok ediyor bizi.Yokluğunla başlamışken hayatta seni tanımak en güzel andı bana.Şimdi ise yine yoksun...Bırakıp gidiyorsun...Aslında herşeyi anlatıyor gözlerin.Biraz buğulu...Biraz hüzünlü...Ayrıldık...Zaman yine kopardı bizi.Yüzünü bilmediğim,seslerini hiç duymadığım insanların içinde yine yanlız bıraktın beni.
...
Önce bakşın yaraladı beni...Sonra da sözlerin...Ayrılmamız gerekiyordu ama böyle ayrılmamalıydık.Bavulunu ben toplamamalıydım...Saatlerce konuşmamalıydık...ve sabah olunca ben hiç uyanmamalıydım...Sana veda etmemeliydi gözlerim.Penceremden gitmene izin vermemeliydim.Yokluğunda ne yapardım...Siyahı kime yakıştırırırdım sana yakıştırdığım kadar.Ya da beyaza ne demeli
İkisi bir araya gelince ne de yakışıyordu sana...Bütün güzellikleri sana adamışken ben,sen beni bırakıp gidiyordun.Ardında kocaman bir hiçliği hediye edip gidiyordun...Hem de hiçbir şey söylemeden susarak gidiyordun...
Hep gitmeler kalanları yıktı,kalanları üzdü
...
Olsun...
:'( :'( :'( :'(çok güzeldii.....