Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Acı...
Vatanlarında zulüm altında bulunan ve sürgünde hayatlarını tüketen tüm müslümanlar adına yeniden...
ACI
seni de vururlar bir gün ey acı
uçuşup durduğun kanatlarından
sazın sözün türkülerin tükenir
ellerin koynunda kalakalırsın
şakaklarına kar yağıyor bilesin ey acı
gül açan yüreğimizde
göğeriyor rengin senin de
biz seni
ta eskilerden tanırız hani
göğüslerimize taş olur inerdin
avuçlarımızda hira dağıydın
al atların tan yerine ayarlanmış yelelerinde
akdeniz rüzgarlarına karışan sendin
biliyorum
hiçbir tarih yazmayacak ve bir
sır gibi kalacak yakılan kitaplarda
göbek bağı anasından henüz çözülmemiş
bebeklerimize mitralyözlerin okyanus ötesinden
ayarlandığını
seni de yakarlar birgün ey acı
bir taptuk kul gözlerinden vurursa
parmakların eğri ağaç tutmaz
çığlıkların çağlar aşar duymazsın
ve ben biliyorum
örümceği, mağarayı,güvercini, asayı
ve ibrahim'in baltasını
biliyorum
nereden başladı bu kesik dans
ve bu dansa karşı afyonlanmış hecin yüzlü
insanlar kim?
kim kimin yanında
kim kimin karşısında
meclis kürsüsünden konuşan bu adam kim?
üsküdar kız lisesinde okuyan genç kız
çantasında kimin fotoğrafını taşıyor
kadıköy vapurunda sigara içen delikanlılar
neden gülüyorlar ki
seni de vururlar birgün ey acı
filistin'de sapan taşlı çocuklar
dalın, kolun, fidelerin budanır
kuru bir kütükle kalakalırsın
öyle bakmayın balkonlarınızdan
fırat nehri ayrılık çıbanına tutuldu,
damarlarımızı yırtıyor
tuna nehri, onulmaz boşnak sızıları
pompalıyor yüreğimize
pilevne türküleri ağıtlara dönüşürken,
çeçenya'da yiğitler
inancın emeğin ve aşkın
kılcal damarlarına bulanıp sustular...
ve ne bağdat'dan
ne şam'dan
ne mekke'den
ne diyarıbekir'den
ne istanbul'dan
ne buhara'dan
bunca telefon direğine rağmen kimse kimseyi
duymuyor
seni de vururlar birgün ey acı
halepçe'de soldurulmuş gül gibi
bu sevdaya düşsen sen de yanarsın
suskun, sıcak, uzun yaz geceleri
ve siz
ey analar,
hani siz, geceleri böler, çocuklarınıza ninniler
söylerdiniz
hani siz, fatihler doğururdunuz...
gelin-kızların giysileri kirletildi
çocuklar hep yetim kaldı
"elem yecidke yetimen feava"
ve ben biliyorum
ben biliyorum
istanbul'un
bağdat'ın
diyarıbekir'in
mekke'nin
buhara'nın
birbirine nasıl bağlandığını, nasıl çözüldüğünü /sonra
ey insan
ey insanlık
ayağa kalk
kolları ve bacakları budanmış delikanlıları
boyunları gövdelerinden ayrılmış insanları
gözleri uyur gibi kapanmış, kan pıhtıları içindeki bu
çocukları
gelişmiş laboratuarlarınızda dikkatle inceleyin
ve bir gün
bu dünya
gül bahçesine dönecek
bunu böyle bilin/ve
unutmayın
Ferman Karaçam
Acı başka türlü nasıl ifade edilebilir ki? Bu şiiri bir önceki forumda da yayınlamıştım, bir kez de sizlerle paylaşmak istedim..
Selam ve dua ile...
Nasıl bir kederdir surları yıkan
cehennem vari ateş
uğrunda ölünen kavramın ,
anlamak aslında inanılan doğru olmadığını,
ki kaç cengaver bir sura tırmanırken
başından aşşağı katran dökülmeden
hissetmiştir bu acıyı,
çünkü değildir inancı
salt kendi inancı,
bu yüzden, henüz ölmeden,
yüreklerinde açılır hiçliğin kapısı,
düşünür cengaver o son an,
uğrunda öldüğü emelin
sultanının bile, gerçek inancı
olup olmadığını,
ki kaç şövalye, kaç militan
ve aklına kim gelirse
ortak olmuştur aynı çelişkiye
talihin sunduğu sanrıdan
acıyla uyanarak.
(aLıntıdır)
Acı çekmek, ölmekten daha çok cesaret ister. NAPOLEON
TeşekkürLer Ahuzar
eline emeğinize sağlık arkadaşlar.. çok güzel şiirler..
bu şehid muhammedi unutamıyorum...unutmayacağız ,......akıtılan kanların bir gün hesabı elbet sorulur..ben soramasamda cocuklarım soracak...ALLAHın izniyle sorulacak....teşekkürler arkadaşlar
eline emeğinize sağlık arkadaşlar.. çok güzel şiirler..
Değerli yorumlarınız için çok teşekkür ederim arkadaşlar,sağolun varolun..
Bu güzel paylaşım için size hasseten teşekkür ederim Efsun kardeşim,ellerinize sağlık..
Rica ederim,ßüyük zevkti. :)